عبدالله بن مسکان

ابو محمد عبداللّه بن مُسکان از راویان بزرگ و محدثان عالی قدر و مورد وثوق شیعه و از اجلّه اصحاب امام صادق و امام موسی بن جعفر علیهما السلام و از اصحاب اجماع بشمار آمده است. وى را عادت چنین بود که احادیث امام صادق علیه السلام را از دیگر یاران آن حضرت دریافت و ثبت مى نمود و کمتر به حضور حضرت مى رسید که مبادا حق احترام امام را نتواند ادا کند.

ابن مسکان از نگاه دیگران

راوی شناس معروف، نجاشی او را ثقه و عین معرفی کرده است. علامه حلی نیز او را به همین نحو ستوده است. شیخ مفید در «رساله عددیه» خود، ایشان را از فقهای اصحاب صادقین علیهما السلام و رؤسای شیعه که صاحب فتوا در احکام الهی هستند، معرفی کرده است.

روایات و راویان ابن مسکان

نام شریف عبداللّه بن مُسکان در ۱۲۵۲ مورد از اسناد روایات واقع شده است بسیاری از او اخذ حدیث کرده اند، از جمله: محمد بن ابی عمیر، صفوان بن یحیی و محمد بن سنان.

تألیفات

ابن مسکان، نگاشته های چندی داشته، از جمله کتابی در «امامت» و کتابی در «حلال و حرام».

وفات

وی تا قبل از سال ۲۰۳ قمری، در قید حیات بوده است ولی از تاریخ دقیق وفات او اطلاعی در دست نیست.

پانویس